“Zwiastowanie” – obraz religijny Martiniego i Memmiego namalowany w XIV wieku.
"Zwiastowanie" jest jednym z najwspanialszych obrazów religijnych wykonanych przez Simone Martiniego (1284-1344), z pomocą jego szwagra i najważniejszego wyznawcy Lippo Memmiego (1291-1356). Dzieło zostało stworzone do katedry w Sienie i składa się z trzech obrazów panelowych pomalowanych temperą i złotem, z dwuwymiarowym panelem centralnym. Martini był uczniem Duccio di Buoninsegna (1255-1319), kiedy ten ostatni pracował nad ołtarzem "Maesta" (1308-11) dla katedry w Sienie, jakieś dwadzieścia lat wcześniej, a ten nowy ołtarz miał reprezentować kulturę sieneńską u swego szczytu. Chociaż nie ma zarejestrowanych szczegółów na temat tego, kto co namalował, niektórzy eksperci uważają, że Martini namalował środkowy panel, podczas gdy Memmi namalował świętych i tonda na panelach boczncyh. Obraz pozostał w katedrze do 1799 roku, kiedy to został przeniesiony do Florencji.
Tryptyk składa się z dużego środkowego panelu ilustrującego Zwiastowanie i jest otoczony dwoma bocznymi panelami przedstawiającymi św. Ansana po lewej i św. Małgorzatę po prawej, a także cztery tonda przedstawiające św. Jeremiasza, Ezechiela, Izajasza i Daniela. Centralny panel przedstawia Archanioła Gabriela wchodzącego do domu Najświętszej Maryi Panny, aby ogłosić, że została wybrana, aby urodzić Jezusa. Gabriel trzyma gałązkę oliwną (tradycyjny symbol pokoju) w lewej ręce, podczas gdy jego prawa ręka wskazuje gołębicę Ducha Świętego zstępującą z nieba. Tło jest w całości złocone, a pośrodku wazon z liliami symbolizujący czystość Matki Boskiej i Niepokalane Poczęcie. Dzieło pierwotnie zdobiło kaplicę św. Ansana w katedrze w Sienie i było częścią serii czterech ołtarzy zamówionych w latach 1330-1350, poświęconych Maryi i świętym patronom miasta (św. Ansana, św. Sabina ze Spoleto i św. Wiktora). Pozostałe trzy to "Ofiarowanie w świątyni" (1342) namalowane przez Ambrogio Lorenzetti (czynne 1319-48) na ołtarz św. Cresentiusa "Narodzenia Najświętszej Maryi Panny" (1342) Pietro Lorenzetti (1320-45) i do ołtarza św. Sabinusa; oraz szopkę (1351) przypisaną Bartolomeo Bulgarini za ołtarz św. Wiktora.
Wielka katedra w Sienie (zaprojektowana i zbudowana w latach 1215-63) była centralnym punktem miasta. Jej zewnętrzne ściany ozdobiono zielonym i białym marmurem, a fasadę ozdobiono różnorodną gotycką rzeźbą i kamiennymi rzeźbami. Wewnątrz było więcej marmurowych dekoracji i, podobnie jak w innych gotyckich katedrach, ogromna ilość sztuki witrażowej tworzącej promienie kolorowego światła. Ale najbardziej uderzającą dekoracją katedry (wszystkie ozdobione rozległymi złotymi liśćmi, a także lapis lazuli, jednym z najrzadszych i najdroższych kolorowych pigmentów) były jej panele ołtarzowe, których przykładem jest "Zwiastowanie" Martiniego.
Ten obraz ołtarzowy jest doskonałym przykładem wysoko rozwiniętego skupienia się na linii w malarstwie przedrenesansowym XIV wieku. Otoczone blaskiem złotej dekoracji, postacie przedstawione są w nierealistycznej przestrzeni, typowej dla sztuki bizantyjskiej w stylu gotyckim. A jednak w ramach tych parametrów Martiniemu udaje się wywołać potężną dynamikę między gestem Archanioła Gabriela a emocjonalną reakcją Dziewicy. Gabriel jest przedstawiony w sposób, który wskazuje na ruch, jego suknia wciąż wiruje z powodu jego nagłego przybycia, podczas gdy Dziewica wydaje się prawie wzdrygać na zaskakujące ogłoszenie jej świętej ciąży, odrzucają w tym czasie swoją książkę. Ta animowana scena sprawia, że ten średniowieczny obraz tak bardzo różni się od innych gotyckich obrazów. Chociaż jego zakres ograniczony jest przez płaski, dwuwymiarowy styl trecento, Martiniemu udaje się stworzyć dramatyczny "moment", który jest naprawdę nowoczesny.
Czytaj nasz blog tutaj.