Obraz Jezusa Miłosiernego – historia i ważność tego obrazu religijnego

06/03/2022

Wśród obrazów religijnych w Kościele katolickim dobrze znany jest obraz Jezusa Miłosiernego, ikoniczny obraz Chrystusa, z promieniami czerwieni i bieli wylewającymi się z jego serca. Dzieło jest kojarzone przede wszystkim z siostrą Faustyną, zwaną Apostołem Bożego Miłosierdzia, i z bazylijką Bożego Miłosierdzia w Krakowie.

Ale wielu ludzi nie wie, że ponad 750 kilometrów na północ od Krakowa, w Wilnie, znajduje się kolejne Sanktuarium Bożego Miłosierdzia, w którym znajduje się oryginalny obraz Jezusa Miłosiernego, jedyny obraz Jezusa Miłosiernego, który widziała sama św. Faustyna.

Arcybiskup Gintaras Grusas z Wilna powiedział, że miasto, często nazywane "Miastem Miłosierdzia", jest nie tylko miejscem objawień Bożego Miłosierdzia, ale także miejscem, które na przestrzeni dziejów potrzebowało miłosierdzia i w ciągu ostatnich kilku dekad było miejscem, w którym musimy okazywać miłosierdzie. Matka Miłosierdzia była patronką Wilna już na długo przed objawieniami św. Faustyny i Miłosierdzia Bożego.

W rzeczywistości w XVII wieku powstał obraz Matki Bożej Ostrobramskiej i umieszczono go w niszy nad jedną z głównych bram miejskich. Wiele cudów przypisuje się obrazowi, który został kanonicznie koronowany na Matkę Miłosierdzia przez papieża Piusa XI w 1927 roku.

To właśnie w tej małej kaplicy Matki Miłosierdzia, nad bramą, po raz pierwszy wystawiono obraz Jezusa Miłosiernego. A więc Wilno ma "miłosierdzie wobec miłosierdzia" - zauważył arcybiskup Grusas.


Historia św. Faustyny i Miłosierdzia Bożego

Św. Faustyna Kowalska była młodą polską zakonnicą urodzoną na początku XX wieku. W ciągu kilku lat miała wizje Jezusa, w których została poinstruowana do stworzenia obrazu i dzielenia się ze światem objawieniami miłosierdzia Jezusa.
Św. Faustyna otrzymała swoje pierwsze objawienie Jezusa Miłosiernego w Płocku w lutym 1931 r. Złożyła wówczas pierwsze śluby zakonne jako jedna z Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia.
W 1933 r., po złożeniu ślubów wieczystych, przełożony skierował ją do domu zakonnego w Wilnie. Przebywała tam przez trzy lata i tam miała znacznie więcej wizji Jezusa. W Wilnie znalazła też księdza, który był jej kierownikiem duchowym, błogosławionego Michała Sopoćkę.
Z pomocą ks. Sopoćko, św. Faustyna znalazła malarza, który spełni prośbę Jezusa skierowaną do niej w jednej z wizji, aby namalować obraz według wzoru, który widziała, z podpisem "Jezu ufam Tobie". W 1934 r. malarz Eugeniusz Kazimierowski stworzył oryginalny obraz Jezusa Miłosiernego podług instrukcji św. Faustyny. Przy jego tworzeniu św. Faustyna walnie przyczyniła się do dokonania wszelkich korekt.
Obraz przedstawia Chrystusa z prawą ręką uniesioną jakby do błogosławieństwa, a lewą dotykającą Jego piersi. Z Jego Serca schodzą dwa promienie, jeden blady, jeden czerwony, które mają oznaczać wodę i krew.
Siostra Faustyna zapisała wszystkie swoje wizje i rozmowy z Jezusem w swoim pamiętniku zatytułowanym "Miłosierdzie Boże w duszy mojej". Zapisała słowa Jezusa o łaskach, które wyleją się na każdego, kto modli się przed obrazem: "Obiecuję, że dusza, która będzie czcić ten obraz, nie zginie. Obiecuję też zwycięstwo nad [jej] wrogami już tu na ziemi, szczególnie w godzinie śmierci. Ja sam będę bronił [tej duszy] jako własnej chwały".
Kiedy obraz został ukończony, na początku przechowywano go w korytarzu klasztoru sióstr Bernardynek, który znajdował się obok kościoła św. Michała, gdzie ks. Sopoćko był rektorem.
W marcu 1936 r. św. Siostra Faustyna zachorowała na gruźlicę (jak przypuszczano) i została przewieziona z powrotem do Polski przez przełożonych. Zmarła pod Krakowem w październiku 1938 r. w wieku 33 lat. Św. Faustyna z powodu choroby została sprowadzona do Krakowa przez swoich przełożonych. Ale zostawiła obraz w Wilnie, ponieważ był własnością jej kierownika duchowego, który za obraz zapłacił.
Jezus w jednej z wizji św. Siostry Faustyny wyraził życzenie, aby obraz został umieszczony w honorowym miejscu, nad głównym ołtarzem kościoła. W związku z tym, choć św. Siostra Faustyna już wróciła do Polski, w pierwszą niedzielę po Wielkanocy 1937 r. obraz Jezusa Miłosiernego powieszono przy ołtarzu głównym w kościele św. Michała. 
Obraz Jezusa Miłosiernego
Obraz Jezusa Miłosiernego

Obraz Jezusa Miłosiernego - historia

Wiele osób dopiero niedawno dowiedziało się o oryginale tego obrazu religijnego, ponieważ był on ukryty przez wiele lat, a został ponownie odkryty i odrestaurowany dopiero w ciągu ostatnich 15 lat. 

W czasie II wojny światowej Litwa znalazła się pod okupacją sowiecką, a w 1948 r. władze komunistyczne zamknęły kościół św. Michała i zlikwidowały klasztor. Wiele obiektów sakralnych i dzieł sztuki zostało przeniesionych do innego kościoła, by ocalić je z rąk sowieckich, ale obraz Jezusa Miłosiernego przez kilka lat pozostawał nienaruszony w kościele św. Michała.

W 1951 r. dwie kobiety były w stanie zapłacić opiekunowi kościoła św. Michała i uratować obraz. Ponieważ nie można było go przewieźć przez granicę do Polski, przekazali go na przechowanie księdzu kierującemu Kościołem Ducha Świętego.

Pięć lat później został przeniesiony do cerkwi na Białorusi, gdzie pozostał przez ponad dekadę. W 1970 r. również i ten kościół został przez władze zlikwidowany i splądrowany, ale cudem obraz Jezusa Miłosiernego znów pozostał nietknięty.

Ostatecznie został potajemnie sprowadzony na Litwę i ponownie przekazany Kościołowi Ducha Świętego. Na początku XXI wieku odkryto jego znaczenie i po profesjonalnej renowacji w 2005 roku został ponownie zawieszony w pobliskim kościele Świętej Trójcy, który jest obecnie Sanktuarium Bożego Miłosierdzia.

Tak więc, chociaż jest to nowsze pojawienie się na scenie międzynarodowej, obraz Jezusa Miłosiernego jest również prawdopodobnie najgłębszym z obrazów Bożego Miłosierdzia, ma bardzo głębokie znaczenie teologiczne i jest bardzo ściśle związany z pamiętnikiem siostry Faustyny.